Andy Mathis had, net als zovele blanken zuiderlingen, weinig keuze wat betreft zijn toekomst. Of je werd boer of rapper.
Zo ernstig zal het niet zijn geweest. Maar stel je voor, je woont in
LaGrange,
Georgia. Ongeveer 1 km verderop woont je buurman. En je ziet er ook nog eens uit als een boer. Ik bedoel, dan ga je je toch afvragen hoe Warren Anderson Mathis ooit rapper is geworden.
De schuld kunnen we leggen bij Lil' Devil, en laat dat nou net de toenmalige buurman van Bubba zijn geweest. Hij kreeg destijds
mixtapes uit
New York en deelde deze met Mathis. Al snel vormde ze een eigen groep, One Card Shi. Ze namen wat op, maar er kwam niets uit. Toch zette een andere 'demo' het een en ander in gang. Door het album Dark Days, Bright Nights kreeg
Jimmy Lovine (Manager
Interscope Records) interesse in Bubba. Na wat onderhandelen tekende Mathis bij Interscope en het album werd vervolgens opnieuw opgenomen. Dit maal met beats van
Organized Noise en uiteraard Timbaland.
Timbo weet vaak gruwlijke intro's te maken en met
Take Off bewijst hij dat wederom. Direct na de introtrack komt Bubba's megahit
Ugly. Een track die overal grijs is gedraaid, tegenwoordig kan ik 'm eindelijk weer luisteren zonder me te ergeren. Want stiekem is het toch een briljant stukje muziek.
Bubba Talk is de eerste timbo-track die de
countrystijl in zich heeft. Behoorlijk laidback nummertje. Vervolgens kom je op het album
Lovely tegen. Een weer heerlijk typische timbaland beat, die ik nog regelmatig spin.
Get Right vind ik net wat te hectisch overkomen. En voor een clubtrack doet ie 't gewoon niet voor mij.
Open Wide ft. Sebastian heeft weer de countrysound. En tegen mijn verwachting toen in, vind ik het echt dope. Tenslotte kom je
Twerk A Little ft. Timbaland tegen op het album. Ook dit is een vette track, die het album wel kon gebruiken.
Twee jaar na Dark Days, Bright Nights, kwam in 2003 een mixtape uit vol met Timbo beats en Bubba lyrics. The Mudd Katz Mixtape. Op deze tape toch wat dope tracks, die later nergens meer op uit zijn gekomen.
Band Leader ft. Timbaland & The Mudd Katz,
Who The Fuck Is This ft.
Ms. Jade, Native & Ricky Rucker en ook
Ut Ho zijn hier voorbeelden van.
Tell Me About The South ft.
Baby gaat nog een stukje verder. De beat is echt knots-hard, net als Baby en Bubba.
Hetzelfde jaar kwam Deliverance uit. Dit album benadrukte Bubba's country achtergrond nog erger. Luister maar naar
Comin Round en
Deliverance. Persoonlijk vond ik het album niet echt groots.
Hootnanny is net leuk genoeg om nog eens te luisteren. Maar de rest van het album niet echt. Behalve
Take A Load Off. Toen ik het album voor het eerst luisterde en Take A Load Off kwam, kreeg ik het gevoel alsof ik zojuist een klomp goud had gevonden tussen een hele grote berg bagger. Een andere track die ik nog post van het album is
Back In Da Mudd. Een grappige versie op
50's hit
In Da Club. Het leuke is wel dat Timbo de beat net wat anders heeft gemaakt, maar toch herkenbaar heeft gelaten.
Na dit had Mathis blijkbaar genoeg van Interscope. Beatclub kapte ermee en Bubba tekende bij
Big Boi's
Purple Ribbon. Hier bracht hij recentelijk nog het album The Charm uit. Dit maal zonder al te veel hulp van Mosley. De enige samenwerking op het album is wat mij betreft wel meteen de dopeste track van het album.
Hey (A Lil' Gratitude) is gewoon lekker.
De echte exclusives dan. De remix van
Ugly ft. Ms. Jade is niet veel anders dan het origineel. Alleen de vocals zijn hier en daar wat aangepast. Twee tracks die het album Deliverance niet haalden zijn
Disappear en
Lose Your Mind ft. Timbaland. Disappear is gewoon een dope nummer, Lose Your Mind is wat experimenteler en exclusiever.
Put It On Me ft. Polo is een track waarvan ik geen idee heb waar ie vandaan komt. Ik begrijp wel waarom dat die niet op een album staat, aangezien hij vrij matig is.
Special Beatswitch is niet een officiele track, maar een intro die Timbo heeft gemaakt voor Bubba, hier is echter niets mee gedaan.
